Beautiful Blog

Zobowiązanie do powrotu za złamanie obowiązku odbycia kwarantanny przez Cudzoziemca

Z dniem 13 czerwca 2020 r. Polska przywróciła pełny ruch graniczny w ramach granic wewnętrznych Unii Europejskiej, co oznacza, że można swobodnie podróżować i przekraczać granice wewnętrzne Unii Europejskiej bez obowiązku odbycia obowiązkowej kwarantanny. Trzeba jednak pamiętać, że w  dalszym ciągu obowiązują obostrzenia, w tym przede wszystkim ograniczenia dotyczące wjazdu cudzoziemców do Polski oraz kwarantanna na granicy zewnętrznej Unii Europejskiej.

Kwarantanna trwa 14 dni i liczymy ją od dnia następującego po przekroczeniu granicy. O dacie rozpoczęcia i zakończenia kwarantanny  informuje Straż Graniczna w momencie przekroczenia granicy. Osoba zobowiązana do odbycia kwarantanny nie może opuścić swojego miejsca zamieszkania lub pobytu (może to uczynić jedynie w celu hospitalizacji lub za zgodą inspektora sanitarnego). Odpowiednie służby w Polsce powołane są do sprawdzania, czy osoby zobowiązane do odbywania obowiązkowej kwarantanny, w tym cudzoziemcy, prawidłowo realizują ten obowiązek. W razie stwierdzenia naruszenia obowiązku kwarantanny, może zostać nałożona administracyjna kara pieniężna w kwocie do 30 000 zł. Niezależnie od kar finansowych, wobec cudzoziemca mogą być zastosowane przepisy ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.  U.  z  2020  r. poz. 35.; dalej: „ustawa o cudzoziemcach”), w tym decyzja o zobowiązaniu do powrotu i zakazu ponownego wjazdu na terytorium Polski i innych krajów strefy Schengen.  

Przypomnijmy, że obecnie do Polski mogą wjechać:

  1. obywatele Rzeczypospolitej Polskiej,
  2. cudzoziemcy, którzy są małżonkami albo dziećmi obywateli Rzeczypospolitej Polskiej albo pozostają pod ich stałą opieką,
  3. cudzoziemcy posiadający Kartę Polaka,
  4. szefowie misji dyplomatycznych oraz członkowie personelu dyplomatyczno – konsularnego misji, czyli osoby posiadające stopień dyplomatyczny oraz członkowie ich rodzin,
  5. cudzoziemcy posiadający prawo stałego lub czasowego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  6. cudzoziemcy posiadający prawo do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. cudzoziemcy uprawnieni do wykonywania pracy na takich samych zasadach co obywatele polscy, posiadający zezwolenie na pracę, zaświadczenie o wpisie do ewidencji w sprawie pracy sezonowej, oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy:
      • wykonują pracę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub
      • przedstawiają dokumenty, z których wynika, że podjęcie pracy rozpocznie się niezwłocznie po przekroczeniu granicy;
  7. cudzoziemcy, którzy prowadzą środek transportu służący do przewozu osób lub towarów, a ich przejazd następuje w ramach czynności zawodowych polegających na transporcie towarów lub przewozie osób,
  8. kierowcy wykonujący przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego podróżujący tranzytem przez terytorium RP innymi środkami transportu niż pojazd, którym jest wykonywany transport drogowy:
      • w celu odbioru odpoczynku na terytorium kraju pobytu,
      • po odebraniu za granicą odpoczynku, o którym mowa wyżej, oraz po przerwie w świadczeniu pracy w okolicznościach wskazanych  w ustawie o czasie pracy kierowców,
  9. uczniowie pobierający naukę w Rzeczypospolitej Polskiej, po udokumentowaniu funkcjonariuszowi Straży Granicznej pobierania nauki w Rzeczypospolitej Polskiej;
  10. studenci, uczestnicy studiów podyplomowych oraz kształcenia specjalistycznego i innych form kształcenia, a także doktoranci kształcący się w Polsce, po udokumentowaniu funkcjonariuszowi Straży Granicznej kształcenia się w Rzeczypospolitej Polskiej;
  11. naukowcy prowadzący badania naukowe lub prace rozwojowe w Rzeczypospolitej Polskiej, po udokumentowaniu funkcjonariuszowi Straży Granicznej prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych w Rzeczypospolitej Polskiej;
  12. obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz ich małżonkowie i dzieci,
  13. cudzoziemcy posiadający zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państwa członkowskiego, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz ich małżonkowie i dzieci, w celu przejazdu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do miejsca zamieszkania lub pobytu,
  14. pasażerowie statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze wykonującego lot międzynarodowy z lotniska położonego na terytorium: Czarnogóry, Gruzji, Japonii, Kanady, Republiki Albanii, Republiki Korei.

Warto podkreślić, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach, nieuwzględnionych powyżej, komendant placówki Straży Granicznej, po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej, może zezwolić cudzoziemcom na wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kto jest zwolniony z kwarantanny po przekroczeniu granicy zewnętrznej UE?

Zgodnie z treścią Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii z dnia 7 sierpnia 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 1356) obowiązku odbywania obowiązkowej kwarantanny, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy zewnętrznej UE, w ramach wykonywania czynności zawodowych przez:

  1. załogę statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 1580 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284);
  2. rybaków w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich (Dz. U. poz. 2197) lub marynarzy w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1889 i 2197), zwanej dalej “ustawą o pracy na morzu”, w tym marynarzy zatrudnionych na zasadach określonych w art. 46 lub art. 108 ustawy o pracy na morzu, a także:
      • marynarzy lub rybaków udających się do portu, również innym niż statek środkiem transportu, celem podjęcia zatrudnienia na statku, lub powracających do miejsca zamieszkania, również innym niż statek środkiem transportu, po zakończeniu zatrudnienia na statku – także tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
      • osoby wykonujące pracę lub świadczące usługi na statkach lub morskich platformach wydobywczych i wiertniczych, w oparciu o inny stosunek niż marynarska umowa o pracę;
  3. członków załogi, o których mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1568, 1901 i 2170 oraz z 2020 r. poz. 284), w tym powracających z zagranicy innymi środkami transportu niż statek, w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej (Dz. U. poz. 993);
  4. załogę statku w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim;
  5. osoby wykonujące w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym prace związane z przygotowaniem lub realizacją inwestycji w zakresie terminalu lub inwestycji towarzyszących inwestycji w zakresie terminalu w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1554, 1724 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284 i 1086), strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 191, 284 i 1086) lub strategicznych inwestycji w sektorze naftowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym (Dz. U. poz. 630 oraz z 2020 r. poz. 284 i 471);
  6. kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego w rozumieniu odpowiednio art. 4 pkt 2 i 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140 oraz z 2020 r. poz. 875 i 1087);
  7. kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego transportu kombinowanego w rozumieniu odpowiednio art. 4 pkt 2 i 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym powracających z zagranicy albo przejeżdżających przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tranzytem innymi środkami transportu niż pojazd, którym jest wykonywany transport drogowy:
      • w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającym rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006, str. 1, z późn. zm.), na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa,
      • po odebraniu za granicą odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu wymienionym w lit. a, oraz po przerwie w świadczeniu pracy w okolicznościach wskazanych w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1412);
  8. obsadę pociągu, o której mowa w § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 360 i 1476, z 2016 r. poz. 1849 oraz z 2019 r. poz. 964 i 2352), oraz innych pracowników niezbędnych do wykonywania usług przewozu towarowego w ramach międzynarodowego transportu kolejowego, wykonujących czynności zawodowe w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym, na podstawie listy stanowiącej wykaz tych osób przekazanej przez przewoźnika albo zarządcę infrastruktury kolejowej do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, który przekazuje ją do Komendanta Głównego Straży Granicznej;
  9. kierowców wykonujących przewóz drogowy pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony w transporcie drogowym rzeczy oraz niezarobkowym przewozie drogowym rzeczy;
  10. kierowców wykonujących przewóz drogowy pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą w zarobkowym międzynarodowym transporcie drogowym osób.

Ponadto, obowiązku odbywania obowiązkowej kwarantanny nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej:

  1. w celu wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym, które znajduje się po obu stronach tej granicy;
  2. przez żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub żołnierzy wojsk sojuszniczych, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służby Ochrony Państwa, inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego, wykonujących zadania służbowe;
  3. przez członków misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i przedstawicieli organizacji międzynarodowych oraz członków ich rodzin, a także przez inne osoby przekraczające granicę na podstawie paszportu dyplomatycznego;
  4. przez inspektorów administracji morskiej lub uznanej organizacji, o której mowa w przepisach o bezpieczeństwie morskim, którzy przekraczają granicę w celu przeprowadzenia inspekcji;
  5. przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz ich małżonków i dzieci;
  6. przez uczniów pobierających naukę w Rzeczypospolitej Polskiej i ich opiekunów, którzy przekraczają granicę wraz z uczniami w celu umożliwienia tej nauki;
  7. w celu przejazdu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do miejsca zamieszkania lub pobytu przez cudzoziemców posiadających zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz ich małżonków i dzieci;
  8. przez osoby odbywające żeglugę pływającymi jednostkami rekreacyjnymi pomiędzy portami państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, bez zawijania do portów państw trzecich;
  9. przez studentów, uczestników studiów podyplomowych, kształcenia specjalistycznego i innych form kształcenia, a także doktorantów kształcących się w Rzeczypospolitej Polskiej;
  10. przez osoby prowadzące działalność naukową w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 34, 695, 875 i 1086) w Rzeczypospolitej Polskiej;
  11. przez pasażera statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, wykonującego lot międzynarodowy z lotniska położonego na terytorium państwa nieobjętego zakazami w ruchu lotniczym określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze – aktualna lista państw objętych zakazem w ruchu lotniczym znajduje się poniżej;
  12. przez obywateli Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemców, którzy są małżonkami albo dziećmi obywateli Rzeczypospolitej Polskiej albo pozostają pod stałą opieką obywateli Rzeczypospolitej Polskiej;
  13. przez osoby wykonujące za granicą prace związane z ochroną polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą, w tym prace konserwatorskie, inwentaryzacyjne i badawcze, realizowane w ramach projektów finansowanych ze środków ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub środków państwowych instytucji kultury, których organizatorem jest ten minister.

Należy podkreślić, że uczniowie obowiązani są udokumentować funkcjonariuszowi Straży Granicznej pobieranie nauki w Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast studenci, uczestnicy studiów podyplomowych, kształcenia specjalistycznego i innych form kształcenia, doktoranci kształcący się w Rzeczypospolitej Polskiej oraz osoby prowadzące działalność naukową obowiązane są udokumentować funkcjonariuszowi Straży Granicznej kształcenie się lub prowadzenie działalności naukowej w Rzeczypospolitej Polskiej.

Trzeba zaznaczyć, że Państwowy Inspektor Sanitarny właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu, w których ma być obowiązkowa kwarantanna, lub inny upoważniony przez Głównego Inspektora Sanitarnego państwowy inspektor sanitarny, w uzasadnionych przypadkach, decyduje o skróceniu lub zwolnieniu z obowiązku jej odbycia.

Nowe rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2020 r. w sprawie zakazów w ruchu lotniczym!

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2020 r. w sprawie zakazów w ruchu lotniczym, z dniem 12 sierpnia 2020 r. wprowadzono zakaz wykonywania, na lotniskach wpisanych do rejestru lotnisk cywilnych i lądowiskach wpisanych do ewidencji lądowisk, lądowania przewożących pasażerów cywilnych statków powietrznych wykonujących loty międzynarodowe z lotnisk położonych na terytorium:

  • Bośni i Hercegowiny;
  • Chińskiej Republiki Ludowej;
  • Czarnogóry;
  • Demokratycznej Republiki Wysp Świętego Tomasza i Książęcej;
  • Federacji Rosyjskiej;
  • Federacyjnej Republiki Brazylii;
  • Księstwa Andory;
  • Królestwa Arabii Saudyjskiej;
  • Królestwa Bahrajnu;
  • Królestwa Eswatini;
  • Meksykańskich Stanów Zjednoczonych;
  • Państwa Izrael;
  • Państwa Katar;
  • Państwa Kuwejt;
  • Republiki Argentyńskiej;
  • Republiki Armenii;
  • Republiki Chile;
  • Republiki Dominikańskiej;
  • Republiki Ekwadoru;
  • Republiki Gabońskiej;
  • Republiki Gwatemali;
  • Republiki Hondurasu;
  • Republiki Iraku;
  • Republiki Kazachstanu;
  • Republiki Kirgiskiej;
  • Republiki Kolumbii;
  • Republiki Kosowa;
  • Republiki Kostaryki;
  • Republiki Macedonii Północnej;
  • Republiki Malediwów;
  • Republiki Mołdawii;
  • Republiki Panamy;
  • Republiki Peru;
  • Republiki Południowej Afryki;
  • Republiki Salwadoru;
  • Republiki Serbii;
  • Republiki Singapuru;
  • Republiki Surinamu;
  • Republiki Zielonego Przylądka;
  • Stanów Zjednoczonych Ameryki;
  • Sułtanatu Omanu;
  • Wielkiego Księstwa Luksemburga;
  • Wielonarodowego Państwa Boliwia;
  • Wspólnoty Bahamów.

Rozporządzenie traci moc z dniem 25 sierpnia 2020 r.

Zobowiązanie do powrotu jako skutek naruszenia obowiązku odbycia obowiązkowej kwarantanny

W przypadku cudzoziemców, którzy nie realizują obowiązku odbycia obowiązkowej 14-dniowej kwarantanny o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 05 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239 z późn. zm.), może być wydana decyzja o zobowiązaniu do powrotu oraz zakazie ponownego wjazdu na terytorium RP i innych Państw obszaru Schengen, z uwagi na wypełnienie przesłanki z art. 302 ust. 1 pkt. 9 ustawy o cudzoziemcach.

Stosownie do ww. przepisu ustawy o cudzoziemcach, decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydaje się cudzoziemcowi, gdy wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że jeżeli Straż Graniczna uzna, że cudzoziemiec spełnił przesłanki określone w art. 302 ust. 1 pkt. 9 ustawy o cudzoziemcach, obligatoryjnie wydawana jest wobec niego decyzja o zobowiązaniu do powrotu oraz zakaz ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych państw obszaru Schengen na okres 5 lat! Co więcej, skutkiem wydania takiej decyzji jest umieszczenie danych cudzoziemca w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Polski jest niepożądany oraz przekazanie danych cudzoziemca do Systemu Informacyjnego Schengen do celów odmowy wjazdu. Jak widać, konsekwencje naruszenia odbycia obowiązkowej kwarantanny są bardzo dotkliwe.

Jak Straż Graniczna argumentuje wydawanie wobec cudzoziemców decyzji o zobowiązaniu do powrotu z powodu braku realizacji obowiązku odbycia 14-dniowej kwarantanny? Uzasadniając swoje stanowisko, Straż Graniczna podkreśla, że cudzoziemiec, który nie realizuje obowiązku odbycia obowiązkowej kwarantanny, stwarza zagrożenie dla zdrowia publicznego, a tym samym dla ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Dodatkowo, Straż Graniczna wskazuje, że ochrona bezpieczeństwa państwa oraz ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego jest jedną z najważniejszych wartości społecznych, która warunkuje bezpieczeństwo życia, zdrowia obywateli i ich najbliższych. Zachowanie cudzoziemców, którzy podlegając obowiązkowemu odbyciu 14 – dniowej kwarantanny, nie realizują tego obowiązku, charakteryzuje się rażącym lekceważeniem przepisów wprowadzonych w Rzeczypospolitej Polskiej w celu zwalczania wirusa SARS COVID -19. Celem kwarantanny jest bowiem zapobieżenie rozprzestrzeniania się wirusa SARS COVID -19.

Co może zrobić cudzoziemiec, który złamał nakaz odbycia obowiązkowej kwarantanny i w związku z tym została wydana w stosunku do niego decyzja o zobowiązaniu do powrotu i zakazie ponownego wjazdu na terytorium Polski i innych państw obszaru Schengen?

Od decyzji cudzoziemcowi przysługuje prawo wniesienia odwołania do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał przedmiotową decyzję w terminie 14 dni licząc od dnia doręczenia decyzji.

Stan prawny na dzień 12 sierpnia 2020 r.

Źródła:

  • Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii z dnia 7 sierpnia 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 1356);
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2020 r. w sprawie zakazów w ruchu lotniczym (Dz.U.2020.1372);
  • Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie czasowego zawieszenia lub ograniczenia ruchu granicznego na określonych przejściach granicznych z dnia 13 marca 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 435 z późn. zm.);
  • Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.  U.  z  2020  r. poz. 35);
  • Ustawa z dnia 05 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239 z późn. zm.).

Autor: Aplikant Radcowski Marta Szczepanowska
Nadzór Redakcyjny: Radca Prawny Paweł Tokarski

Post a Comment